Voor ons huis staat een klein appelboompje met nu nog steeds mooi rood gekleurd fruit eraan. Het is een zaailing, vanzelf opgeschoten uit de zelfgemaakte compost.  “Heb je nog steeds pruimen?”, vroegen sommige voorbijgangers. Nou nee, zo’n soort wonderboom is het niet, een appelboom die pruimen draagt.

De appeltjes zijn niet zo groot, maar helaas niet goed eetbaar voor ons: er zitten bruine ringen in het vruchtvlees.
Vanwege de glimmend rode schil staat de boom er wel heel feestelijk bij. Leuker, vind ik, dan de bomen met kerstlampjes, want hier hebben de vogels ook iets aan.

Er is deze winter een langdurend merelfeest gaande. De merels doen zich helemaal tegoed aan het vruchtvlees. Het ziet er ook leuk uit: een boompje met een zwarte merel die rode appels eet. Maar zodra er een merel bijkomt is het ruzie. Inmiddels liggen er ook appeltjes op de grond, dus is het voor de vogels iets makkelijker elkaar niet in de weg te zitten.

Nu het koud is en de winter verdergaat is mijn plan om de boom volgend seizoen om te zagen toch wel van tafel. Een beetje snoeiwerk om te laag hangende takken weg te halen lijkt me wel voldoende. Nu hebben de merels goed te eten in deze tijd van het jaar, dat is ook wat waard.

Misschien kan ik nog meer vogelfruit planten voor meer vogelfeest en activiteit. En als ik daar in de zomer wat zomeravondconcertjes ( merel solo) voor terug krijg, is het helemaal mooi.

Christine Hofman